Dzieci

Dzieci często boją się lekarzy, dlatego wizyta w gabinecie może wiązać się z dużym stresem i niepewnością „jak to będzie?”.  Zdarza się, że i rodzice nie wiedzą jak wygląda badanie okulistyczne dziecka. Czym różni się ono od badania pacjenta dorosłego, a w czym jest podobne. Okulista w kontakcie z dzieckiem powinien być lekarzem wyjątkowym,cierpliwym i warto żeby dziecko wiedziało o tym wcześniej.

Badanie okulistyczne dzieci jest badaniem nieinwazyjnym, bezbolesnym i całkowicie bezpiecznym. Specjalistyczne badania okulistyczne wykonywane w moim gabinecie u dzieci i dorosłych mają na celu ocenę występowania wad wzroku wrodzonych bądź nabytych.

Im wcześniej u dziecka stwierdzi się poprzez diagnostykę wadę wzroku, tym szybciej i z większym skutkiem można temu zaradzić.

Przeprowadzanie właściwych badań i ocena stanu narządu wzroku jest niezwykle ważna, gdyż nieskorygowane wady wzroku powodują u dzieci trudności w nauce czytania i pisania, niechęć do uczenia się, rozdrażnienie i zmęczenie. 

Dziecko posiadające wrodzoną wadę wzroku nie zdaje sobie sprawy jak można widzieć świat. Innego świata nie zna i nie ma porównania. Dlatego też nie można czekać na sygnał od dziecka, że źle widzi.

Badanie polega na oglądaniu i nazywaniu optotypów (obrazków, liter lub cyfr) lub śledzeniu wzrokiem prezentowanych przedmiotów. Jedynym, nie w pełni komfortowym momentem, jest zakraplanie preparatów rozszerzających źrenice. Niektóre stosowane krople szczypią w oczy, ale szczypią bardzo krótko. Zakraplanie konieczne przy pierwszej diagnostyce wady wzroku nie musi być jednak powtarzane przy każdej wizycie kontrolnej. Po rozszerzeniu źrenic lekarz bada przedni odcinek i dno oka używając do tego urządzeń emitujących światło. Badanie to choć również niezbyt komfortowe zazwyczaj jest bardzo dobrze tolerowane przez dzieci. Po zaaplikowaniu kropel często konieczne jest również powtórzenie badania refrakcji i ostateczne ustalenie wady wzroku oraz koniecznej korekcji.

Po badaniu lekarz omawia z rodzicami, oczywiście w obecności i przy aktywnym udziale małego pacjenta, tryb dalszego postępowania. W szczególności możliwe sposoby korekcji wady wzroku, stosowanie okularów lub soczewek kontaktowych, zalety i ograniczenia każdej z tych metod, ewentualną konieczność ćwiczeń wzrokowych i rytm planowanych wizyt kontrolnych. Jeżeli okaże się, że przyczyną dolegliwości nie jest wada wzroku a inne schorzenie układu wzrokowego, wtedy również szczegółowo omawiane jest rozpoznanie i proponowane przez okulistę leczenie, tryb postępowania, ewentualnie konieczność wykonania kolejnych badań lub konsultacji u innych specjalistów. W rozmowie tej lekarz wyjaśnia również wszystkie wątpliwości pacjenta i jego rodziców, odpowiada na pytania i może wręczyć dostępne  materiały edukacyjne.